Het andere einde van de Wereld

Hola chicos,

Tegen alle verwachtingen in ben ik dan toch op vuureiland terecht gekomen, ver weg, heel ver weg. Het waait hier heel veel het is koud er zijn veel toeristen (ook rijke die naar antartica gaan)en er is een mooi natuurpark waar ik gisteren gewandeld heb.
maar morgen vertrek ik naar Punto Arenas en vandaaruit naar Puerto Natalas om in het park torres del Paine rond te trekken, en dan alsnog naar el callafate. Daarna hoop ik op een boederij te kunnen gaan werken maar het is wat moeilijker een goede plek te vinden dan dat ik verwachte dus moet ik maar even zien hoe dat gaat lopen (en met reizen gaat toch niets zoals je het verwacht, zie maar waar ik nu weer ben)

Maar hoe ik hier terecht gekomen ben, tja.
Na Bariloche ben ik naar el Bolson gegaan waar ik naar het strand geweest ben samen met honderden andere argentijnen en ben ik een berg op gelopen (met fiets) en afgefietst (heel snel) Boven op de berg hadden ze interessante hout sculpturen en een mooi uitzicht. Verder is el Bolson een hippie hangout met veel muzikanten enzo, ook is hier de fabriek van het beste ijs van Argentinie dus daar heb ik ook veel van gegeten.

Vanuit el Bolson ben ik naar het national parque de alerces gegaan. daar heb ik 3 dagen gekampeerd met argentijnse studenten, gewandeld, een boek gelezen en een boom van 2600 jaar oud bezocht. Een erg indrukwekkend park moet ik zeggen.

Vandaar reisde ik weer door naar Esquel, hier was eigelijk niet veel te doen dus liet ik mijn kleren wassen en mijn haar knippen (dit was zo´n 15 keer goedkoper en 5 keer sneller dan in Amsterdam maar toch net zo goed). ´s avonds ging ik eten in super populair restaurant (mensen stonden buiten te wachten), het chileense gezin achter mij vond het zo sneu dat ik alleen aan een tafel zat dat ze met vroegen bij hen aan te schuiven. Zo werd het een hele gezellige avond, het bleek dat het gezin in een omgeboude bestelbus vakantie aan het houden was. De bestelbus was zo omgebouwd dat er vier bedden een keuken en zit gedeelte ontstonden, dit werd na het eten natuurlijk uitgebreid geshowd.

De volgende dag nam ik een bus naar het zuiden (ruim 20 uur in de bus) maar dit was grotendeels ´s nachts dus sliep ik het merendeel van de reis. Aangekomen in Rio Gallogos was er geen bus naar el Callafate (met het natuurpark los glaciers), dus kampeerde ik (en had ik een b.b.q.) met twee argentijnen op een camping in de buurt.

Ik had toen al besloten dat ik nu toch wel zo dicht bij was dat ik net zo goed door kon reizen naar het uiterste zuiden en zo gebeurde het dat ik hier aankwam. En ondanks dat alle hostels vol zitten lukte het uiteindelijk een bed te bemachtigen in een redelijk hostel, het hier echt vechten om een bed.

Morgen ga ik weer naar het noorden, het is hier veel te koud (bijna zoals in Nederland) maar ik vind toch wel cool om binnen 6 maanden zowel de Noordkaap en de Zuidelijkste stad van de wereld aangedaan te hebben.

Nou veel groetjes en tot horens.

Kristiaan