De herfst is hier begonnen

Hoi allemaal,

na een paar weekjes weer een berichtje uit Argentinie.

Ik ben nu alweer drie weken hard aan het werk op de appel boerderij el Peregrino, het is hard werken maar het bevalt best.

Ik slaap hiet in een huisje voor de vrijwilligers met vier stappelbedden die soms allemaal gevuld zijn en soms niet.
Het verloop van vrijwilligers is vrij groot, elke week komen er nieuwe bij en gaan er weer een paar weg de meeste vrijwilligers blijven voor een week of twee drie sommige voor een maand of twee drie.

Het is echter wel echt werken hier.
Het werk begint hier om ongeveer half negen en dan werken we zo´n vier uur daarna is er een siesta van drie uur waarin het eigelijk altijd te warm is om ook maar iets anders te doen dan slapen mediteren de was doen en een boek lezen meestal in deze volgorde. Om vier uur volgt dan nog vier uur werk.

Meestal is vrij snel na het werk het avond eten klaar.
Het eten bestaat hier voornamelijk uit groenten van het eigen land soms eigen gemaakte pizza en op zondag maken vrijwilligers vaak zelf iets speciaals. Ik heb ondertussen al een appeltaart gebakken (voor mijn verjaardag) en een pompoentaart gemaakt(ook hier moest ik het recept doorgeven). Het eten is in het algemeen heel gezond behalve dat de hygiene standaarden wat laag zijn zodat ik regelmatig last van mijn maag en darmen heb, maar dat hoort ook een beetje bij het reizen en ik ben erger gewend in India.

Ondertussen hebben we al zeker duizenden (2a3) kilos appels geplukt en al een heleboel gedroogde tomaten appels en vele soorten gedroogde groenten gemaakt. Ook hebben we groenten op azijn gemaakt en natuurlijk ook vele liters appelsap.

het is ondertussen zo erg dat ik over appels droom en na een middag appels plukken zie ik appels als k mijn ogen dicht doe. Toch vind ik ze nog steeds heel lekker.

De appels die ze hier hebben zijn Red Delicious en Granny Smiths maar die laatste worden pas over een paar weken geplukt. Dit plukken gebeurt met zware ladders en zakken die op je buik hangen waar zo ongeveer 15 kilo appels in passen. de boomgaart ziet er verder heeel dichtbegroeid uit maar dat hoort bij een organische boerderij denk ik
Ook is er veel land met verschillende soorten groenten waar op gewerkt wordt. Nu vooral veel pompoenen.

Verder is het heel gezellig met alle vrijwilligers, tussen de 6 a 12 zijn er aanwezig. In het algemeen wordt er alleen Spaans gesproken maar af en tot is het wel even lekker om Engels te spreken, nederlands zit er niet in aangezien ik de eerste en enige Nederlander ben die hier is komen werken.

Wel grappig, op een avond bij het kampvuur speelden we het zogenaamde telefoon spel waarbij je een zin moet doorfluisteren aan de gene die naast je zit om zo te zien hoe die na 5 personen in totaal iets anders is veranderd, de zin moest wel in je eigen taal zijn zodat ´laten we een biertje gaan drinken´ veranderden in Grchgr Gchrrrchg na 2 of drie personen, zo klinkt Nederlands dus voor Buitenlanders.

De omgeving is hier echt wonderschoon. de boerderij ligt aan de voet van de Andes en is omgeven door wijnvelden de bergen rijzen op de achtergrond als een muur omhoog wat af en toe een prachtig schouwspel geeft met licht en wolken en ook eens met onweer en bliksem (helaas nog geen foto´s van kunnen maken.

Ik denk dat ik hier nog wel een paar weken blijf voordat ik mijn laatste weken nog wat ga rond reizen.

Veel groetjes en ik ben jullie zeker nog niet vergeten hoor.

Besos y muchos suerte

Kristiaan